O tym, jak zostałam Walentynką

Odpowiedź na pytanie w jaki sposób zostałam Walentynką jest bardzo prosta. Urodziłam się pewnego 14 lutego w mroźną zimową noc. Przyszłam na świat w czasach, gdy ów dzień był niezwykły tylko dla mnie, mojej mamy i nielicznych wtajemniczonych. Nikt nie miał pojęcia, że 14 lutego zrobi na świecie furorę i za sprawą przypisania mu Święta Zakochanych stanie się wyjątkowy.

Być Walentynką, to trochę dobrze, a trochę źle. Dobrze, bo nikt nie zapomina o moim święcie i spotyka mnie mnóstwo przemiłych urodzinowych zdarzeń. Źle, bo trudno zachować prywatność i po serdecznych życzeniach w oczach moich przyjaciół pojawia się znak zapytania. Słyszę uprzejme, acz dociekliwe indagowanie :

- A, które to święto walentynkowo- urodzinowe, jeśli można wiedzieć?

Na szczęści babcia i mamusia nauczyły mnie rezolutnej reakcji na zapytania ciekawskich. Odpowiadam krótko:

- kolejneJJJ.