Mój ulubiony Grabiec

Skoro już wiecie, że kocham teatr, przedstawię wam mojego ulubionego Grabca z Balladyny Juliusza Słowackiego. Tak wygląda w inscenizacji teatru M.I.S.T. , z którym niekiedy współpracuję. 

Swój teatr i spektakl "Goplana i Grabiec, czyli miłość niemożliwa" najlepiej charakteryzuje w cytowanych tutaj wypowiedziach jego reżyser, Stanisław Michno. Nie ujęłabym tego lepiej.

„To nie jest teatr inscenizacji ani dekoracji, ale teatr życia wewnętrznego. Najcenniejsza dla nas jest możliwość pokazania pewnych etapów życia bohaterów i skłonienia publiczności, aby przeżywała to razem z nami.”

 „To nie jest ani realizm, ani naturalizm, ani psychologizm. Staramy się grać prosto. Tematyka naszych spektakli też nie jest skomplikowana. Wydaje mi się, że publiczność naprawdę nas rozumie.”

„Tak zdarzyło się z Grabcem - królem dzwonkowym i światem fantastycznym wg Balladyny Juliusza Słowackiego. Dostrzegliśmy tam wdzięczny materiał na osobny spektakl. Tragikomiczne sceny niemożliwej miłości rozgrywające się pomiędzy wodną nimfą a wiejskim pijaczkiem, próba wykreowania Grabca na króla goplańskiej krainy i bezwzględne rządy 'króla dzwonkowego' - stały się osią tego trwającego godzinę przedstawienia”.