Wiosno, ach to ty?

Przyszła wiosna i zakwitły  tulipany. Moje imieniny kojarzą mi się zawsze z początkiem wiosny i z tulipanami. Teraz są różne: od białych, aż po czarne. Zupełnie nie rozumiem, po co ktoś wyhodował czarne kwiaty. Natura nie czyni takich ponurych anomalii. Przynajmniej ja o tym nic nie wiem.  Moje ulubione tulipany są pospolite w kolorze - żółte i różowe.

Swoje imieninowe bukiety uwielbiam, bo kojarzą mi się od lat z końcem zimy, z wiosną i z nadchodzącym latem. Z drugiej strony, choć kocham ciepło i w ponure grudniowe wieczory niekiedy tęsknię do wysokich temperatur i do Grecji, to właśnie z powodu braku śniegu i mrozu nie zamieszkałam na greckim Peloponezie. Okazuje się, że klimat umiarkowany ma swoje zalety. Choćby tę, że w przełomie zimowo - wiosennym czuje się  jakąś magię.

Tak było dotąd, ale od pewnego czasu wszystko jest kompletnie pokręcone. Zimy i śniegu nie ma też w Polsce. Czar prysnął.

Ogólnie muszę przyznać, że akurat dzisiaj czuję się zdezorientowana. Mamy dwudziesty pierwszy marca i raptem prószy spóźniony śnieg. Patrzę z niesmakiem przez okno jak brak zimy przeradza się w brak wiosny i zastanawiam się, jakie będzie lato?