Lubię spędzać czas w samotności na łonie natury. Jednak włóczenie się po Roztoczu, a tym bardziej po Zamościu, w
poszukiwaniu miejsc nie obleganych przez ludzi jest coraz
trudniejsze. Promowany na różne sposoby hetmański gród udało się chyba spopularyzować,
bo jego mieszkańcy, szczególnie latem, zupełnie stracili
spokój. Ani wczesny ranek, ani tym bardziej późny wieczór nie są już dobrą porą
by umknąć przed tłumami turystów. To cieszy, ale też trochę irytuje. Przyjezdni
po trzech dniach zwiedzania okolicy wracają do swoich domostw
oczarowani i przekonani, że Zamojszczyzna to istny raj na ziemi. Nie skarżę się na
wzmożony ruch turystyczny w mieście, ale wykorzystuję ostatnie dni wiosny, by pospacerować wcześnie rano po zamojskim parku. Jest pusto i cicho.
Jest pięknie.
