Zapachniało wiosną

Wyjątkowo wcześnie zakwitły kasztany. Ten fakt jedynie maturzystów zachęcił do przesiadywania nad książkami. W mojej klasie wiolonczeli po wielkanocnym lenistwie popsuła się dyscyplina, a teraz jest jeszcze gorzej, bo młodzieży zapachniało wiosną. Coraz trudniej nakłonić młodych artystów do mozolnych ćwiczeń. Nawet ja myślami wybiegam daleko poza mury szkoły.

     -Mamy ważny koncert. Trzeba się jeszcze trochę postarać- mówi z powagą mój siedmioletni uczeń.

Przytakuję głową. Mądre dziecko, myślę sobie. Swoją drogą, to ja powinnam mobilizować malca, a nie on mnie. Prostuję się na krześle za biurkiem i zaczynam z uwagą śledzić jak smyczek Hubisia wędruje przed moim nosem w lewo i w prawo. 

Przez uchylone drzwi zagląda do klasy jedna z moich licealistek.

     - Podziwiam panią. Za oknem piękna pogoda, a wy tu z takim uporem trenujecie.

Uśmiecham się i mruczę pod nosem.

      - Z uporem, o tak, z uporem.

Moje spojrzenie mimo woli biegnie w kierunku terenów zielonych z oknem.

     - A czuje pani, ten zapach? Lato idzie - kusi nastolatka.

     - Patrycja, co to za teksty? Zmykaj stąd.- Wypycham ją za drzwi.

Czuję, oj czuję. Do końca roku szkolnego zostało jeszcze tylko kilka tygodni.